Małe
co nieco na temat wybranych formatów grafiki
rastrowej:
JPEG (wym. dżej-peg lub jot-peg) – jest jednym z najczęściej wybieranych formatów do zapisu
obrazów typu pejzaże, portrety. Jego największą zaletą jest duża kompresja. JPEG używa algorytmu DCT (Discrete
Cosinus Transformation), który niestety jest algorytmem stratnym.
Czyli w czasie kompresji część pierwotnej informacji zostaje bezpowrotnie utracona. Skutkuje to brakiem lub małą ilością ostrych krawędzi i drobnych
detali przy zachowaniu
pełnej gamy kolorów RGB.
JPEG
2000 – to „następca” formatu
JPEG. Użyta kompresja Wavelet zapewnia lepszą jakość obrazu przy tym samym stopniu
kompresji co JPEG. Format ten
powstał przy współpracy University of
British Columbia i firmy Image Power. Wadą
algorytmu JPEG 2000 jest duża złożoność obliczeniowa, w związku z tym
nie przewiduje się zastąpienia nim standardu JPEG. Algorytm JPEG 2000 jest
wykorzystywany między innymi do kompresowania obrazu w kinach cyfrowych.
PNG (ang. Portable Network Graphics) – graficznym wykorzystuje kompresję bezstratną. Jest formatem wolnym od patentów. Można ustawić w nim stopnień przeźroczystości - tzw. kanał alfa.
Zapewnia lepszy stopień kompresji niż format GIF. Nie
może jednak służyć do tworzenia animacji. Format PNG zalecany jest przez konsorcjum W3C jako preferowany format grafiki dla sieci WWW.
GIF (ang. Graphics
Interchange Format) - posiada kompresję bezstratną. Obrazy są kompresowane metodą Lempela-Ziva. Pliki
w tym formacie mogą zawierać kilka obrazów, co umożliwia tworzenie animacji. Znajduje zastosowanie przy banerach,
butonach i obrazkach. Może przechowywać informację o kanale alfa.
BMP – to kolejny
popularny format plików graficznych. Jako wolny od patentów jest dostępny
i popularny jako format przechowywania danych na wszystkich platformach.
Zawiera w sobie prostą kompresję
bezstratną RLE (która nie musi być użyta), informację o użytych kolorach. Obsługuje tryby RGB oraz RGBA. Największą jego wadą jest duży rozmiar
plików.
XCF (ang.
eXperimental Computing Facility) – format programu GIMP. Zachowując wszystkie
zaznaczenia, warstwy, kanały i ścieżki, jakie do tej pory zostały użyte, nie "spłaszcza"
obrazu. XCF nie stosuje kompresji. Jeśli plik
zapisze się jako nazwa_pliku.xcf.gz lub nazwa_pliku.xcf.bz2,
to zostanie on skompresowany w locie. Taki plik można otwierać i z powrotem
zapisywać bezpośrednio w GIMP-ie, a zajmuje dużo mniej miejsca.
Kolej na formaty grafiki
wektorowej:
SVG (ang. Scalable Vector Graphics) - jest to
przyszłościowy format grafiki internetowej, oparty na języku XML. Został opracowany przez organizację
zajmującą się rozwijaniem języków hipertekstowych - W3C. Obrazy SVG są łatwo skalowalne,
bardzo małe,
mogą być również animowane i przeźroczyste. Obrazy generowane za pomocą SVG
są grafiką
wektorową i nie nadają się do zapisu zdjęć.
SWF (ang.
Shockwave Flash
Object ) – format
zamknięty (opatentowany) grafiki
wektorowej, stworzony dla Flasha
przez Adobe. Format SWF sprawdza się
bardzo dobrze przy tworzeniu wszelakiego rodzaju animacji o różnym rodzaju
interaktywności. Są często używane do tworzenia animacji
na stronach internetowych. Twórcy
formatu starali się aby pliki SWF były wystarczająco małe do publikacji w Internecie. SWF
jest obecnie dominującym formatem animacji wektorowych w sieci, przewyższając popularnością otwarty standard W3C - SVG.
Autor:
Agnieszka Pytel
Źródła:
http://pl.wikipedia.org/wiki/JPEG_2000
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz